Prof Dr.Harlina Halizah Haji Siraj dan saya.....

Saya dedikasikan tulisan kali ini buat beliau.

Umum mengetahui, beliau yang merupakan pakar dalam bidang Pebidanan dan Sakit Puan serta pensyarah di UKM ...dan juga merupakan antara penggerak dalam da'wah yang saya sifatkan antara yang berpengaruh pada masakini. Saya secara peribadi akan merasa teruja setiap kali namanya disebut atau ada sesiapa yang memberikan komen pandangan dan ucapan beliau di media-media massa..

Pertama kali mengenali beliau ketika saya memulakan pengajian perubatan pada tahun 1989; ketokohannya sudah terserlah pada waktu itu. Beliau antara yang paling aktif dalam kegiatan da'wah, sering berkongsi tazkirah, menterjemah akhlak dan kewibawaan yang disegani,cemerlang pula dalam akademik sehingga menjadi sebutan di kalangan pensyarah serta menjadi teladan dan ikon buat kami adik-adik juniors. Cuma saya...seperti biasa, akan tampil dalam saf paling belakang bila hadir ke majlis beliau (bukan apa...suara beliau begitu jelas walaupun berada di saf paling belakang....)

Saya juga tidak pernah lupa apabila mengenang kembali setiap kali beliau mengimamkan solat kami di surau terutama ketika berterawikh dalam bulan ramadhan...suaranya yang jelas, mantap dan mudah didengar oleh kami semua...memang sukar untuk mengantuk semasa terawikh berkenaan...semuanya yang begitu segar dalam ingatan..

Lebih 10 tahun juga saya tidak bersua muka dengannya secara 'live'...sekadar mencuri pandang di TV...mendengar khabar di radio atau membaca tulisan-tulisannnya di laman web mahupun media cetak. Baru-baru ini, Allah izin saya sempat menghadiri kuliahnya sempena bulan ramadhan. Saya mengambil peluang bertemu dan bersalam dengannya... betapa keramahan dan bicaranya tidak berubah; yang paling manis, beliau masih mengingati saya (walaupun saya antara adik2 yang berada di saf paling belakang...)sambil berbicara sepatah dua kata untuk sama-sama membantunya dalam usaha menyemarakkan da'wah di jalan Allah.

Sekali lagi hari ini...saya hubungi beliau untuk menjemputnya hadir ke majlis anak-anak pelajar saya untuk berkongsikan ilmu dan pengalaman; saya berdebar juga andai saya tidak mendapat jawapan yang saya harapkan. Beliau membalas sms saya dgn begitu cepat dan informal sekali...seolah-olah kami tidak pernah berpisah selepas lebih 10 tahun tidak berjumpa....