Tiba-tiba sahaja isu nisbah kakitangan wanita di sektor awam melebihi lelaki; lalu ianya disorot terhadap implikasi terhadap korum yang bertanggungjawab untuk merangka sesuatu polisi disentuh oleh NGO yang berkaitan dengan kebajikan kakitangan awam.
Isu ketidakseimbangan gender dalam perkhidmatan awam kini kian terserlah; satu outcome yang terlangsung akibat pendedahan terhadap sistem pendidikan yang diamalkan. Sejak awal tahun 90an sehinggalah kini, trend peningkatan pelajar wanita di IPTA dan juga IPTS terus konsisten.
Saya mengambil pandangan isu ini perlu diatasi melalui skop kasih sayang dalam keluarga. Jika diandaikan negara ini sebagai satu keluarga besar, fokus untuk menyeimbangkan semula nisbah lelaki dan wanita perlu dilihat bagaimana kita mengatasinya dalam keluarga.
Sifat fitrah insan memerlukan antara satu sama lain; kita semua saling memerlukan dalam mengatasi cabaran kehidupan. Lelaki memerlukan insan wanita di sisinya, begitu juga dengan wanita. Fokus perbincangan hendaknya jangan mengasingkan lelaki dan wanita secara keterlaluan sehingga menimbulkan rasa benci/ cemburu serta cubaan untuk mengatasi antara satu sama lain.
Penyebab utama kekurangan kakitangan lelaki ialah kerana graduan universiti kini terdiri dari majoritinya wanita. Majoriti graduan wanita adalah kerana bilangan prasiswazahnya merupakan mahasiswi (wanita). Trend ini telah terjadi lebih 10 tahun...mengapa ramai pelajar wanita yang lebih terserlah dalam akademik...? Bukan kerana pelajar lelaki tidak pandai tetapi terdapat banyak faktor penyumbang ke arah tersebut yang memerlukan perincian.
Satah penyelesaian memerlukan pendekatan komprehensif serta menitikberatkan fokus kasih sayang sesama insan; apatah lagi mengutamakan nilai kekeluargaan...bukan meletakkan manusia sebagai subjek yang sama nilai dengan harta benda. Demikian fokus pembelajaran, yang seharusnya memanusiakan manusia, bukan terkejar-kejar pada ukuran cemerlang akademik semata-mata...
No comments:
Post a Comment